Vijf maanden alweer ben ik in Brazilie. Wat gaat de tijd ongelofelijk snel. Zo ben ik er net en dan ineens zijn er al 5 maanden voorbij. Het regenseizoen is bijna afgelopen. We moeten wel nog even weten dat dit zo is. Zo is het heerlijk weer en sta je nog gezellig buiten te kletsen en enkele seconden later ren je snel naar binnen om te schuilen voor de regen. Het regende en onweerde flink, waardoor het centrum beneden aan de berg blank stond en het in aardig wat huizen wateroverlast bezorgde. De donder en bliksem was ook dichterbij dan normaal. Ineens hoorde we een flinke klap naast ons, waardoor ons hart een slag oversloeg en vervolgens viel alle stroom uit. Bleek dat de bliksem naast ons in de electriciteitspaal was ingeslagen. Geen stroom in heel het huis meer, alles om je heen was donker. Gelukkig was er een goede vriendin uit Nederland bij zo was ik niet alleen een beetje bang. Na het bekomen van de klap flink wat sensatie en nieuwsgierige blikken. Na enkele uren stopte de regen en kwam er een mannetje voor de stroom, halleluja.

In de creche zijn we nu alweer drie weken aan het werk. De kinderen wennen langzaamaan dat ze gehele dagen bij ons zijn. Al zijn er wel nog flink wat tranen die er vallen. Wel gaaf om het verschil bij de kindjes te merken met hoe ze binnen kwamen en hoe het nu met ze is. Bijna twee maanden vakantie doet toch veel met ze. Maar ze lachen weer en de ogen van de kinderen die zie je gewoon veranderen.

De taal gaat steeds beter wat echt een zegen is omdat ik steeds duidelijker kan zeggen wat ik wil of hoe ik over bepaalde dingen denk. Bepaalde leringen die duidelijk worden en over hoe verschillend we soms de Bijbel lezen, terwijl er toch hetzelfde in staat. Mooi om van elkaar td leren en af en toe flink in discussie te gaan, zover dat gaat natuurlijk.

En even iets heel anders er werd me verteld dat het hier erg koud kan worden. Rond de 9 graden zonder verwarming, in Brazilie. Zou je toch niet denken. Dat wordt warme kleding shoppen. Vanaf april wordt het dus geitenwollen sokken dragen wat nu nog niet voor te stellen is met 30 graden.

Ik wil jullie bedanken voor jullie gebed, dat is de kracht achter alles. Zonder dat is dit werk onmogelijk. God is mijn kracht en daarin mag ik Zijn kanaal zijn en een stukje van Zijn tegenwoordigheid hier brengen. Wauw, hoe gaaf is dat, mijn ik volledig afleggen zodat Gods tegenwoordigheid alle ruimte kan krijgen. Misschien niet gemakkelijk maar hoe minder van mij hoe meer van God en dat is wat ik wil brengen.