De tijd gaat zo snel dat ik door alles vergeten ben om een blog te schrijven. Soms zou ik de tijd even stil willen zetten, net als toen gebeurde bij Mozes. Dat de zon stil werd gezet aan de hemel. Wat een machtige God hebben we toch. Bij Hem is niets onmogelijk. Dat is de HOOP die we hebben, de KRACHT die het ons geeft. Al lijkt in onze ogen, ik moet zeggen in mijn ogen soms dingen onmogelijk, in God is alles mogelijk. En al begrijp ik veel dingen niet die gebeuren en kan ik er boos en verdrietig om worden, en naar God roepen "waarom veranderd U de situatie niet, het is zo oneerlijk". Terwijl ik dan ook weet dat het niet God is maar mensen die onrecht doen. En dan leer ik dankbaar zijn voor wat we hebben, wat God geeft, hoe rijk we eigenlijk zijn. Ik leer dankbaar zijn voor wat God geeft en te danken voor wat Hij geven gaat ook al is dat nog niet zichtbaar. Ik geloof dat dit ook een principe van God is. Dank Hem voor wat nog niet zichtbaar is, dank Hem dat God zal voorzien misschien niet op de manier die wij of denk het beste is maar op Gods manier. En nee die begrijpen we vaak niet op het moment zelf, maar als we dan achteraf kijken weten we waarom God het op deze manier deed. Wat een Machtige, Wonderbaarlijke God hebben we toch. Hij heeft alles in de hand en weet wat het beste is.

Er is alweer zoveel gebeurt in twee maanden tijd. Ondanks dat ik veel dingen niet begrijp leer ik dankbaar zijn in God wat Hij allemaal geeft. Leer ik lief te hebben voor een ieder om mijn heen. Dankbaar voor alles wat ik heb mogen leren hier in dit jaar. Dankbaar voor de lieve mensen die ik heb mogen leren kennen en een stukje in hun leven mocht meekijken. Dankbaar voor vriendschappen die God gegeven heeft, zo kostbaar. Dankbaar voor zoveel wat Hij me gegeven heeft. Hij geeft alles op Zijn tijd, weet wanneer wat het beste is. Geen zorgen hoeven maken want God die overziet en zal zorgen dat alles op de juiste tijd komt. En wat het mooie is, Zijn tijd is de beste tijd. Als ik naar mezelf kijk wil ik zoveel dingen soms al vooruit plannen, terwijl God dan zegt, wacht nog even mijn tijd is de beste tijd, heb nog even geduld. In deze tijd van wachten kunnen we zoveel leren. Het is geen tijd van stil staan maar het vertrouwen hebben in God, het zoeken naar God en nog dichter naar Hem toe groeien. Een wachttijd die je mag benutten en steeds meer je eigen identiteit vinden. Want hoe meer je Jezus leert kennen, hoe meer je je eigen identiteit leert kennen. Hoe meer je vrij wordt van alles wat mensen je kunnen opleggen. Je wordt vrij in Hem, bent vrij in Hem. Er is toch niets mooiers dan dat. Vrij zijn in Hem, aanbidden en uitdelen van Zijn liefde.

In zwakte, sterk zijn, in verdriet toch vreugde hebben, in pijn toch genezing ontvangen, in voor mensen onmogelijke situaties hebben maar in God de hoop hebben op verandering. Geen zorgen hoeven hebben want onze PAPA is de beste BESCHERMER, ZORGER, BEWAKER, HERDER, HELD en OVERWINNAAR. Alle glorie aan Hem. Hij is goed. En weet onze elke keer weer te verrassen met mooie geschenken. Juist op de momenten dat je het niet verwacht. Juist wanneer je alles aan God geeft en alleen verwacht van Hem, alles loslaat dan kan Hij aan het werk want dan staat jou eigen ik niet meer in de weg. GOD IS GROOT. ALLE EER AAN HEM!!!!!!