Dit is alweer de 1ste week werken. De vakantie (voor hier zomervakantie) is snel gegaan. Terwijl deze in het begin zo lang leek, is deze ineens weer voorbij. Ik ben twee weken in Barbacena geweest bij vrienden, wat een blessing was en ik heerlijk tot rust kon komen. God is groot en goed. Machtig mooi om te zien hoe deze mensen leven vanuit Gods liefdevolle genade. Hun tijd, geld, eten, woning, zorg en liefde geven aan iedereen die ze kennen en ook niet kennen. Hun huis staat dag en nacht open voor iedereen. Elke dag komen er kinderen langs, en in de avond kan het zijn dat er 3 of 4 mensen meer blijven slapen. En alles wordt gedaan uit liefde voor God. Wauw, wat ben ik trots op deze vrienden en wat mag ik dan nog veel leren. Continu gefocust op God, hoe de situatie ook is. Prijs God voor deze mensen, zij die echt begrepen hebben hoe we Gods liefde kunnen uitdelen. Gewoon door er te zijn. Bid voor ze dat ze elke dag vanuit Gods wijsheid en liefde mogen handelen en continu overstromen van Zijn glorie.

God is onze kracht en in Hem is alles mogelijk. Halleluja. Aan Hem alle eer. Hij is het waard om aanbeden te worden wat omstandigheden of je gevoel ook zegt. God staat boven alles en is het meer dan waard om alle dank en eer te krijgen. Ik ben dankbaar dat ik hier in Brazilie mag zijn. Ik mag veel leren, zien en genieten.

Ben nog een week in Belo Horizonte geweest bij iemand die voor Jeugd met een Opdracht werkt. Mooi om te zien en horen hoe zij werken. Ik heb nog veel van de stad mogen zien. De stad is erg groot waardoor je ook veel mensen ziet die op straat leven. Wat vooral heel erg zichtbaar is en mij steeds meer opvalt is dat er een bizar groot verschil is tussen rijk en arm. En ik wist het al wel maar nu dit steeds meer zichtbaar wordt is dit toch ook echt wel heftig en zo oneerlijk. Ik weet God is groot en kan elke situatie veranderen maar hij vraagt ook aan ons of wij bereidt zijn te doen wat Hij vraagt. En als we nu 'ja' zeggen en God vraagt iets van ons wat we eigenlijk niet zo leuk vinden en tegen onze eigen wil in gaat, zijn we dan nog steeds zo bereidt.

Leer elke dag, elke minuut om nee te zeggen tegen je eigen verlangens als ze niet overeenstemmen met Gods gedachten en verlangens. Uit liefde voor God. Het geeft ons hoop en nieuwe zekerheid. God brengt het beste in ons naar boven. We zijn er soms of zeg maar vaak niet van bewust wat we kunnen in Hem. Wat voor kracht we hebben in Hem. Er staat geschreven in johannes 14:12-14 dat we grotere dingen dan Jezus zullen en mogen doen. Wauw als ik dat lees, kan ik het eigenlijk niet beseffen, Hij bracht stormen tot stilte en heeft doden opgewekt, en wij mogen uitstrekken naar grotere dingen dan dat. Wauw, vol verwachting en overgave. Dat Hij ons mag overstromen met Zijn grootheid. Halleluja aan Hem alle glorie.
Nu weer even terug naar Belo Horizonte wat vooral een erge grote stad is. Ik heb een stukje van de stad gezien en de atmosfeer mogen proeven. Ook hier zie je veel kleine winkeltjes met kleding, brood, pasteitjes en/of andere dingen. De terugweg naar Sou joua del rei was best even spannend. Het was voor mij de 1ste keer alleen in de onibus. En het is drie à vier uur reizen. Gelukkig gaat die rechtstreeks en maakt die één tussenstop, wat yh5dus betekent dat ik gewoon netjes moet blijven zitten tot het eind van de reis. Heel fijn en toch wel een geruststelling dat ik geen overstap hoefde te maken en alsnog aan de andere kant van brazilie zou eindigen. Met mijn richtingsgevoel en het beetje portugees wat ik spreek zou dat namelijk best lukken.

De 1ste week gewerkt. Deze week zijn alleen de nieuwe kindjes geweest om te wennen. Nu hebben we weer een week vrij omdat het carnaval is. Dat betekent dat kerken een conferentie organiseren en ze soms een paar dagen met de mensen van de kerk op een andere plek slapen. Daarna begint het werk weer. Nu vol verwachting van wat God wil geven en wat we mogen doorgeven aan anderen.